Մենք դասարանով գնացել էինք Ծաղկեվանք: Բարձրացանք Արա լեռը, մոտավոր 1 ժամ: Ես, Նռանեն և Սեֆանին իրար օգնելով բարձրանում էինք: Բարձրանում էինք ու բարձրանում… Վերջապես հասանք ու նստեցինք նախաճաշելու: Իջնելն ավելի հավես էր, որովհետև հեշտ էր:Իսկ ամենալավն այն էր, որ բոլորս միասին էինք:
Կար մի աղջիկ, անունը՝ Ծաղիկ: Իշխանը ուզում էր ստիպելով ամուսնալ Ծաղկիը հետ: Ծաղիկը չէր ուզում ամուսնալնրա հետ: Ծաղիկը թաքնվում է մի քարաձվում և քանի որ հովիվն արդեն տեսել էր նրան, խնդրում է հովվին, որ չասի իր տեղը : Հովիվը վախենում է իշխանից ու ասում Ծաղկի տեղը : Ծաղիկը իրեն քցում է ձորը: Հովիվ ու գառները դառնում են քար: Իսկ վանքի պատերից հոսող ջուրը Ծաղկի արցունքներն են:
