Այաօր ես իմ դասարաի հետ գնացել էինք Մատենադարան։ Ինձ համար շատ զարմանալի մի վայր էր։ Ես ապշել էի, թե ինչպես կարող էին մարդիկ այդքան գեղեցիկ ու երկար տարիներով աշխատել գրքերի վրա, զարդանախշեր նկարել։ Այնտեղ մենք տեսանք շատ տարբեր մագաղաթներ։ Այցելությունից իմացանք, որ մագաղաթները պատրաստում էին հորթի կամ այծի կաշվից։ Տեսանք նաև ամենամեծը Մագաղաթը, որը 28 կգ էր և ամենափոքրը լուծքու տուփի չաթ էր։
Այնտեղ մենք տեսանք մի գիրք որի անունը Նարեկ էր։ Այդ գիրքը բուժիչ գիրք է, այն մարդիք ովքեր հիվանդանում էին նրանց համար կարդում էին Նարեկը և նրանք լավանում էին։ Մատենադարանում մենք տեսանք որդան կարմրի չորացած միչատներից։
Հաջորդ սենյակում կային շատ ծաղիկներ տարբեր տեսակի։ Այնտեղ ես գտնա նաև իմ անունով ծաղիկ։ Մեկ այլ հատվածում տեսանք մի քնաին արաբերեն լեզվով գրքեր։
Մատենադարի բակում կար վիշապաքար, Մեսրոպ Մաշտոցի արձանը Կորյունի հետ և մեր մեծ հայերի արձաններ։
Մեր ճամբորդությունը ավարտվեց այգում համեղ պանչիկ ուտելով։ Շատ տպավորված վերադարձանք դպրոց։